سامرا! امشب مدینه می شود گریان تو            آسمان ها اشک می بارند بر دامـان تو

شمع روشن می کند چشم ستاره تا سحر            با گلاب اشک می شوید تن سوزان تو

ای حصار آفـتاب ای آسمانِ در قفـس            یوسفت را می برند از گوشۀ زندان تو

گریه کن خواندند در بزم خدا شعر شراب            گریه کن آتش گرفـته سیـنـۀ قـرآن تو

چاک زن پیراهن صبرت مگر روشن شود            در غـبـار چـشـم ها آئـیـنـۀ پـنـهـان تو

دست و پایت سرد شد اما سرا پای تو سوخت             رو به سمت قبله کن پرواز کرده جان تو